صدام كردي

تو از متن كدوم رويا رسيدي
كه تا اسمت رو گفتي شب جوون شد
كه از رنگ صدات دريا شكفتو
نگاه من پر از رنگين كمون شد
تو از خاموشي دلگير رويا
صدام كردي صدام كردي دوباره
صدا كردي منو از بغض مهتاب
از اندوه گل و اشك ستاره

صدام كردي صدام كردي نگو نه
اگر چه خسته و خاموش بودي
تو بودي و صداي تو صدام زد
اگر چه دورو ظلمت پوش بودي
تو چيزي گفتي و شب جاي من شد
من از نورو غزل زيبا شدم باز
تو گيج و ويج از خود گم شدنها
من از من مردم و پيدا شدم باز

از اين تك بستر تنهايي عشق
از اين دنج سقوط آخر من
صدام كردي كه برگردم به پرواز
به اوج حس سبز با تو بودن
صدام كردي كه رو خاموشي من
يه دامن ياس نوراني بپاشيد
برهنه از هراس و تازه از عشق
توي آغوش جان من رها شيد

هر وقت اين آهنگ رو مي شنوم نفسم ديگه بالا نمي آد
نمي دونم چم ميشه اينو مي دونم كه اين آهنگ مي تونه قسمتي از زندگي هر دختر يا پسر,هر زن يا مردي باشه
اين يكي از آهنگ هاي آلبوم آخر ابي هستش كه به نظر من فوق العادست شعرش از استاد ايرج جنتي عطايي و آهنگسازيش رو هم شوبرت آواكيان انجام داده